Η Οστεοπαθητική είναι επιστήμη υγείας, μη επεμβατική και χωρίς τη χρήση φαρμάκων, που συμβάλλει στη φυσιολογική λειτουργία όλων των βιολογικών συστημάτων του ανθρώπινου σώματος.
Προσεγγίζει τόσο στο διαγνωστικό όσο και στο θεραπευτικό μέρος της, αιτίες ανισορροπίας των τμημάτων και των βιολογικών συστημάτων του σώματος. Εστιάζει στις αλληλένδετες σχέσεις της σπονδυλικής στήλης, του κρανίου, του θώρακα, των σπλάχνων και της λεκάνης, των άνω και κάτω άκρων αντίστοιχα. Τα βιολογικά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού ( καρδιαγγειακό, νευρικό, μυοσκελετικό, γαστρεντερικό, ενδοκρινικό, πνευμονολογικό και λεμφικό) για να λειτουργούν σωστά και να υπάρχει φυσιολογική ανταλλαγή υγρών (αίμα, εγκεφαλονωτιαίο και λεμφικό υγρό ) μεταξύ τους, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ισόρροπη μεταξύ τους σχέση και χωρίς καμιά παρεμπόδιση ή αλλαγή πίεσης του συνδετικού ιστού ( περιτονία, μύες, τένοντες, αρθρώσεις) που τα περιβάλλει. Ειδικότερα η περιτονία (στρώματα συνδετικού ιστού) αποτελεί δίκτυο επικοινωνίας μεταξύ των διαφόρων βιοσυστημάτων και
δομών του σώματος. Λειτουργεί ωςελαστικός αποσβεστήρας για την ομαλή κίνηση και ανταλλαγή υγρών μεταξύ των μυών, αγγείων,νεύρων, οργάνων και αρθρώσεων. Έτσι τα μεμονωμένα μέρη του σώματος λόγο της περιτονίας συγκρατούνται μαζί σε ένα σύνολο. Παθολογίες, τραυματισμοί, κακώσεις που διαταράσουν αυτό το σύνολο επηρεάζουν όχι μόνο μια εστιασμένη περιοχή πόνου αλλά ολόκληρο το σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού.
Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της Οστεοπαθητικής είναι ότι κατανοεί την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης δομής και αντιλαμβάνεται τον ασθενή ως ενιαίο σύνολο. Αυτό σημαίνει ότι λαμβάνει υπόψη όχι μόνο το φυσικό μέρος (σώμα) του προβλήματος, αλλά και το χημικό (βιοχημεία) με το ψυχολογικό (ψυχολογία), δίνοντας βάση στην εμβιομηχανική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος. H Οστεοπαθητική ασχολείται με τη δομή του σώματος και τις παθολογίες που προέρχονται από τις μηχανικές ανισορροπίες. Είναι η μοναδική επιστήμη που ασχολείται με την περιτονία, που έως πρόσφατα αγνοούνταν και ευθύνεται για την σωστή λειτουργία και ισορροπία όλων των βιοσυστημάτων του σώματος.
Ο Οστεοπαθητικός χρησιμοποιώντας τεχνικές που ασκεί με τα χέρια, απελευθερώνει τους ιστούς (μυς, αρθρώσεις, συνδέσμους, περιτονία, σπλάχνα), που εμποδίζουν τις μεταβολικές λειτουργίες και την καλή κυκλοφορία των υγρών του σώματος. Οι μέθοδοι και τεχνικές προσέγγισης (δομικές, σπλαχνικές, κρανιακές, κρανιοιερή και περιτοναϊκή τεχνική) εστιάζουν στην απελευθέρωση της περιτονίας μέσα από το σύνολο των δομών του ανθρώπινου σώματος (το κρανίο, τη σπονδυλική στήλη, τη λεκάνη και τα σπλάχνα) ώστε τα <ζωτικά ρεύματα> του ανθρώπινου οργανισμού να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα μέσα στο σώμα, επιφέροντας ίαση και αναζωογόνηση στην πάσχουσα περιοχή.